دوشنبه 18 آذر ماه 1392 ـ 9 ماه دسامبر 2013       

شرح تصوير شير و خورشيد       نظرات خوانندگان       مکاتبه با سردبير

پيوند به گنجينهء مقالات پايگاه سکولاريسم نو

بيانيه ها و اخبار سازمان های سياسی و اجتماعی

آرشيو کلی مقالات            فهرست نام نويسندگان و مطالب شان

آرشيو پرونده های ديداری ـ شنيداری          آرشيو عکس ها و طرح ها

آرشيو روزانهء صفحهء اول سايت                   جستجو

سخن گفتن از ماندلا

نسرین ستوده

فرشته ی نرم خوی عدالت که از جوانی تا سالخوردگی ماندلا را همراهی کرده بود، همچنان با چشمانی بسته کتاب زندگی کسی را به تاریخچه ی پر فراز ونشیب عدالت خواهی می سپارد که هنوز مشتاقان زیادی او را همراهی می کنند. بر ماندلا در طول سالیان زندان همان گذشت که بر دیگر زندانیان سیاسی می گذرد. شرایط سخت زندان، توأم با تلاش برای تحقیر زندانی، تعقیب اعضاء خانواده، مشکلات اقتصادی و حتی لغو پروانه ی وکالت او. اما او همچنان با سماجت بر تحقق رویاهایش پای فشرد؛ رویاهایی که در زمان خود بیشتر به افسانه می ماندند. اگر ماندلا در تحقق این رویاها موفق بوده است، چرا ما نباشیم؟

به تو رشگ مي برم آفريقاي جنوبي! 

مجید نفیسی 

به تو رشگ مي برم / اي آفريقاي جنوبي! / فرزند تو پدري شد / دلير و خردمند و مهربان / كه چون از پشت ميله هاي زندان / به ميان مردم آمد / نخستين پيامش اين بود / كه "من پيامبر نيستم / و هر كس / خداي سرنوشت خويش است."
افسوس
/ دستاربندي ناخداي من شد / كه خود را جانشين خدا مي خواند / و هزاران فرزند ايران را / به جوخه هاي تيرباران سپرد.
امروز "مَديبا" را
/ در زادگاها ش به خاك مي سپاري / و من در تبعيدگاهم / با او بدرود مي گويم.

5 دسامبر 2013

سفر آخرت و باقی قضايا

حمیدرضا رحیمی

يک شهروند: در قضیهء حادثهء دلخراش بزرگراه قم- تهران، در کنار توجه به مسائل فنی خودرو باید از خود مرگ ناگهانی غافل نبود به این معنا که مرگ خبر نمی‌کند و همه باید برای آن آمادگی داشته باشیم. خلاصه از این حوادث باید برای سفر آخرت خویش عبرت بگیریم.

فدوی: مانند حضرت امام (ل) که فرمود جنگ چیز خوبی ست، فدوی نیز با شما شدیداً هم عقیده است که تصادف چیز خوبی ست و به فتوای علمای سلف، رضوان‌الله تعالی عليه و حشره‌الله مع‌النبيين و‌الصالحين، احوط آن است  که از مرگ و میر ناشی از آن، برای زودتر رسیدن به لقاء الله، سود جست، برادر شهروند!

نخود سیاهِ منشورحقوق شهروندی با چاشنی اعدام!

بهروز ستوده

کسی را به دنبال نخود سیاه فرستادن و یا کسی را سرِکار گذاشتن درادبیات کوچه و بازار فارسی، به معنی سرگرم کردن کسی است به کاری عبث و بیهوده تا توجه او از کار و یا موضوع اصلی منحرف شود. حالا داستان دولت تدبیر و امید آقای حسن روحانی و منشور حقوق شهروندی ایشان است که قرار است، با مطرح کردن این منشور، حواس عده ای را از مطالبهء اعلامیه جهانی حقوق بشر ـ که جمهوری اسلامی بزرگترین ناقض آن در دنیا شناخته شده است ـ منحرف ساخته و بدنبال نخود سیاه منشور حقوق شهروندی دولت تدبیر و امید بفرستد.

تجزيه و تحليل حقوقی موافقتنامهء 1+5 با جمهوری اسلامی

امير فيض (حقوقدان)

(پی.دی.اف)

نگاه راهبردی ظریف به ابوموسی!

شهباز نخعی

ظریف به خبرگزاری "مهر" گفته است: «بنده دقیقاً موضع معمول کشور را گفته ام که ما آمادهء گفتگو با امارات برای رفع سوء تفاهمات پیرامون ابوموسی هستیم». و آنچه که ظریف با عنوان "موضع معمول" از مردم پنهان می کند، همان است که 6 سال پیش سعید جلیلی با صراحت بیان کرد: «ما حاضریم نام خلیج فارس را به خلیج دوستی تغییردهیم... این یک شعار نیست، بلکه نگاه راهبردی به منظور گسترش همکاری های خود با کشورهای کرانه جنوبی خلیج [فارس] است»! يعنی جای نام "خلیج فارس" را با "ابوموسی"، یا هر موضوع مورد اختلاف دیگر، عوض کنید، تا ببينيد روی آشی که پخته می شود یک وجب روغن "مصلحت نظام" ريخته اند.

اتحاد برای پیشبرد یا اتحاد برای پسرفت؟

نگاهی به اساسنامۀ «اتحاد برای پیشبرد سکولاردموکراسی»

امیرحسین آمویی

کاربست زبان روان و بسامان، و بیان روشن در ارائۀ اساسنامۀ یک جنبش مترقی اهمیت فراوان دارد. داشتن منطق استوار و روشن در بیان، یکی از مهم‌‌ترین ویژگی‌های اساسنامه است. این منطق باید در شکل، ساختار و محتوای اساسنامه بازتابی کامل یافته باشد. وجود هر گونه گسیختگی بیانی و نفوذ هر گونه خلل در ساختار اساسنامه نشانۀ گسیختگی و خلل در تفکر، محتوای کار، استراتژی و تاکتیک آن جنبش است. اساسنامه در عین حال باید تهی از هرگونه تکرار مکررات باشد، چه تکرار نشانۀ دوباره‌کاری‌های بی‌هوده توسط آن تشکیلات است.

«موافقت نامه»، هزینه‌ها، راهگشائی و آزادی‌ها

محسن قائم مقام

مجیزگویان رژیم انواع و اقسام به شکل شعرای دربارهای گذشته به «ثنا خوانی» پیروزی در مذاکرات و قرارداد پرداخته‌اند. آقای جواد ظریف وزیر خارجه از حضور سیاسی مردم ایران در فضای مذاکرات صحبت می‌کند که تحریف واقعیات است. ایشان حضور امروز مردم را با دوران‌های باشکوه گذشته، همچون دوران مشروطه و نهضت ملی ایران در یک سطح قرار می‌دهد، تو گوئی این مردم‌اند که در پشت این حکومت ایستاده‌اند. و یا بسیاری از دست اندرکاران کوچک و بزرگ و سینه زنان رژیم، چه معتقدان واقعی ایشان و چه آن‌ها که روزیشان از این چشمه می‌رسد، چه آنهائی که باز فکر می‌کنند می‌توانند حکومت را از راه تحبیب و تشویق به راه «راست» سوق دهند...

چوگان و رقص سماع، یا چادر و کله پاچه

شکوه میرزادگی

با اعلام ضرورت قانونی شده ی حفظ ميراث فرهنگی ناملموس جهانی از جانب يونسکو در سال دو هزار و سه، بلافاصله، تعدادی از کشورهای جهان به «کنوانسیون میراث فرهنگی ناملموس» پیوستند اما مجلس اسلامی دو سال بعد به پیوستن ایران به این کنوانسیون رأی مثبت داد. اما نکته ی قابل تأمل آن است که، طی این مدت، کم کم عنوان «میراث فرهنگی ناملموس»، به وسیله ی رؤسای سازمان میراث فرهنگی، نمایندگان مجلس، و نشریات دولتی به عنوان «میراث فرهنگی معنوی» تغيير نام يافت. شاید در آن زمان کمتر کسی متوجه شد که این تغییر به دلیل باز شدن دست رؤسای سازمان میراث فرهنگی برای معرفی هر چه بیشتر میراثی است که جنبه مذهبی دارد و حذف بیشتر میراث غیر مذهبی ایرانی ما.

نگاهی به ستيز ‌واژگان حکومت اسلامی با واقعيات!

ناصر ايرانپور

پيش از آنکه به مجموعهء مجعول واژگان حکومت اسلامی نظر اندازيم بد نيست سخن را با اشاراتی به واژگان به کار رفته در سخنان رئيس جمهور جديد حکومت اسلامی آغاز کنيم. آقاي حسن روحاني در انتخابات رياست جمهوري اخير با شعار «تدبير و اميد» به ميدان آمد. از آن زمان اين دو واژە، در کنار شعار «اعتدال»، شاە بيت نطق هاي وی را تشکيل مي‌دهند. جا دارد که نخست، از منظر معناشناسي، نظري به اين واژەها و برخي ديگر از اصطللاحات بکار رفته از سوي وي ـ مثلاً، در مجمع عمومي سازمان ملل متحد ـ بيافکنيم و رژيم را با محک اين مفاهيم بسنجيم.

جریان دانشجویی پرچمدار «نقد» یا «نفی»؟

عبدالله گنجی ـ در سايت های جوان و فارس

جریان دانشجویی دارای دو بخش است که یک بخش آن به نقد حاکمیت می‌پردازد و بخش دیگر آن به نفی آن مشغول می‌شود. اگر جریانی با ادبیات گفتمانی اصلاح‌ طلبان شکل گیرد، به تدریج از الگوی 1384- 1376 استفاده خواهند کرد، یعنی کم‌کم به «عبور از روحانی» سوق داده می‌شود و آنچه با خاتمی انجام دادند با روحانی نیز انجام خواهند داد. جریان غیرمذهبی در درون جنبش دانشجویی هرگز بر محور نقد نخواهد ایستاد چرا که مدل حکومتی مستقر آرمان آنان را ارضا نخواهد کرد. بنابراین به دکتر روحانی توصیه می شود به جریانی امید ببندد و آن را برجسته کند که رگه‌های دینی و الزام عملی به اسلام در آن مشهود باشد، در غیر این صورت از وسط راه آن را خواهند دزدید و شاید مانند شورای سابق دفتر تحکیم دوباره به امریکا سفر کنند و آنجا مستقر شوند و از امریکا بخواهند که علیه کشورشان دست به اقدام براندازانه بزند. سابقهء هشتاد سالهء جریان دانشجویی در ایران، هیچ‌گاه با هویت اعتدال رخ‌ نمایی نکرده است و اکنون نیز رخ ‌نمایی نخواهد کرد. لازمهء اعتدال، محافظه‌کاری است و این خصیصه در محیط ‌های دانشجویی واژه‌ای غریب است.

کشور ما به احزاب نیاز دارد نه رهبری دانشجويان!

دلسوز ايران

اين روزها بعلت سالگشت شانزدهم آذر و «روز دانشجو» عده ای چنان می نويسند که گوئی «نجات ايران» تنها به دست دانشجويان انجام خواهد گرفت. البته دانشجو هم، مثل دیگر اقشار، حق دارد در سیاست دخالت کند و نظر دهد ولی نه رهبر سیاسی است و نه جای حزب سیاسی را پر می کند. دانشجو باید اول در کارگاه سیاسی (یک حزب با رهبری با تجربه و تخصص در سیاست) تمرین کند و بعد دست به کار سياسی بزند. در هیچ کشور دموکراتیکی دولت و مردم دنباله روی نظرات دانشجویان نیستند. آیا شما برای انجام جراحی خودتان را به متخصص بیهوشی و تکنسین و نرس بیمارستان ـ آن هم به این دلیل ساده که آنها بیش از شما به امور بیمارستان و شغل خود واردند ـ می سپارید یا به یک جراح متخصص؟

پیام به مناسبت 16 آذر، روز دانشجو

رضا شهابی، کارگر و دانشجوی دربند

و عضو هیئت مدیره سندیکای شرکت واحد

من در حالی با شما سخن می گویم که هر چند به دلیل شغلم، موقعیت طبقاتی ام و بسیاری مسائل اجتماعی دیگر توفیق حضور در محیط دانشگاه را نداشتم، اما با تمامی مشکلات اجازه ندادم که عنصر تحصیل به تمامی از زندگی من رخت بر بندد و به این ترتیب از همین داخل زندان اقدام به ادامه ِ تحصیل در مقطع لیسانس نمودم. این اشاره از آن بابت بود که بگویم من به عنوان یک فعال کارگری که عضو هئیت مدیره سندیکای کارگران شرکت واحد اتوبوسرانی تهران و حومه می باشم، مایلم تا در این روز دانشجویان را در مقام یک کارگر و در عین حال کارگران را در مقام یک دانشجو مورد خطاب قرار دهم.

دربارهء درگذشت ماندلا، حقوق بشر و قتل های زنجيره ای

گفتگوی تلويزيونی عليرضا ميبدی با اسماعيل نوری علا

اپوزيسيون در اغما

جمعه گردی های اسماعيل نوری علا

تا «استقرار سکولار دموکراسی در ايران» چقدر راه است؟ چقدر زمان می برد تا در ايران نيز حکومتی غير مذهبی برقرار شود و شهروندان اش بر حسب اعتقادات شان در تور مرتبه بندی حقوقی گرفتار نباشند؟ اين پرسش ها از دل های شکسته در انقلاب 57 و ذهن های کاوندهء راه های نجات ايران از سايهء شوم حکومت ايدئولوژيک ـ مذهبی 35 سال اخير بر می آيد؛ پرسش هائی که اغلب معلوم نيست به کجا بايد بردشان و چه کسانی را مورد خطاب شان قرار داد.

 پيوند برای شنيدن و دانلود فايل صوتی با صدای سعيد بهبهانی

از «اپوزیسیون در اغما» تا فراخوان فعالین سکولار دموکراسی در ایران

گفتکوی سعيد بهبهانی از تلويزيون ميهن با اسماعيل نوری علا

نخستين بيانيهء تحليلی جنبش سکولار دموکرسی ايران

 تاريخچه

مقدمات

پيمان نامهء عصر نو

مؤسسين کنگره

سايت نخستين کنگره

تصميم به ايجاد جنبش

 تشکيلات 

نمودار تشکيلاتی

اساسنامه

شورای دبيران جنبش

شورای مشاوران جنبش

 دفاتر پنجگانه

دفتر هماهنگی و اجرائی

دفترهماهنگی باسازمانها

دفتر اموری ادارای و مالی

دفتر انتشارات و تبليغات

دفتر مطالعات سياسی

  عضويت، شاخه، باشگاه

دفتر هماهنگی شاخه ها

آئين نامه

 

برگ تقاضای عضويت

 انديشگاه

دفتر مرکزی انديشگاه

آئين نامه (در دست اقدام)

هيئت امنا

  انديشکده ها

ممکنات و موانع اتحاد عمل سازمان های سياسی

گفتگوی ويدئوئی عليرضا

 ميبدی با اسماعيل نوری علا

بخش اول    بخش دوم

تحليل شرايط سياسی روز

و مسئلهء مطالبه محوری

گفتگو با اسماعيل نوری علا،

گفتگوگر: سعيد بهبهانی

اعلاميهء جهانی حقوق بشر

و پيوند به يک ويدئو

برخی از اعلاميه ها

و ميثاق های بين المللی

 
   

© 2013 ـ Iranian Secular Democracy Movement - Admin@isdmovement.com - Fax: 509-352-9630

hhhhhhh