رئوس سیاست چپ در زمینه اتحادها و ائتلاف های عبارت اند
از:*
اتحاد گسترده و ممکن با دیگر نیروهای چپ.*
شکل دادن به اتحاد برای دموکراسی حول: جمهوریت، سکولاریسم، جدائی
نهاد دین و نهاد دولت، تامین حقوق ملیت ها/ اقوام، رفع تبعیض و
رعایت حقوق بشر، تاکید بر روش های مسالمت آمیز مبارزه،*
همسوئی و همگامی با تمام نیروهایی که از عناصری از جمهوریت و
دمکراسی دفاع می کنند، شکل دادن به انواع اتحاد عمل‌ها و
ائتلاف‌های سیاسی در جریان پراتیک سیاسی،*
سازماندهی جنبش همبستگی بین المللی ایرانیان مقیم خارج در اقصی
نقاط جهان و تلاش برای ایجاد ارتباط با جنبش برای آزادی، دمکراسی و
عدالت اجتماعی در داخل کشور،*
ارتباط با مجامع مترقی و مدافع آزادی و حقوق بشر و بسیج همه
امکانات ممکن در جهت فشار به رژیم و تقویت مبارزه برای دمکراسی.
عامل اساسی چنین وضعیتی نگرش حاکم بر این حزب است؛
نگرشی که در جوهر خود،
با مشاهدهء
حضور گرایشات راست و ارتجاعی در اعتراضات اجتماعی،
به جای تلاش و کوشش بیشتر،
خود از حضور در این اعتراضات و تلاش برای کسب هژمونی این جنبش
ها و مشخصاً
جنبش سرنگونی طلبانهء
توده های مردم سرباز می
زند؛
موضعی که،
علیرغم نیت رفقای حزب حکمتیست،
نه تنها منتج به ایزوله کردن و حاشیه ای شدن جریانات راست و
ارتجاعی ملی -
اسلامی و راست
ِ
پرو غربی نمی
شود و نشده است٬
بلکه،
متأسفانه،
عملاً
به ضد خود تبدل شده و راه را برای پیشروی این جریانات مخرب و بعضاً
ضد اجتماع در تحولات جامعه هموار می
کند.
به گزارش خبرگزاری جمهوری اسلامی «ایرنا»، حسن روحانی که
به چین سفر کرده است، در حاشیه اجلاس «سیکا» با ولادیمیر پوتین
دیدار و گفتگو کرد. در اين ديدار پوتین گفت: «مواضع دو کشور حتی در
شرایط بحران زده بین‌المللی در یک جهت بوده است.» روحانی در این
دیدار با تاکید بر اهتمام جمهوری اسلامی ایران بر گسترش روابط همه
جانبه با روسیه گفت: «توسعهء مناسبات میان ایران و روسیه نه تنها
به نفع دو کشور و دو ملت است بلکه همهء ملت‌های منطقه از این رابطه
بهره مند خواهند شد». بر اساس این گزارش، حسن روحانی در ادامه‌ی
سفر خود در یک سخنرانی در «کنفرانس تعامل و اقدامات اعتماد سازی در
آسیا» (سیکا)، گفت که «در دکترین دفاعی ایران تسلیحات اتمی جایی
ندارد اما استفاده صلح‌آمیز فناوری هسته‌ای حق ایران و همه
کشورهاست».
کمتر از
هفتاد و دوساعت پس از آنکه وکیل مه آفرید امیرخسروی نامه
نگاری وی به رهبری را رسانه‌ای کرد، دادستانی خبر داد که او اعدام
شده است، آن هم بدون اطلاع وکیل یا خانواده‌اش، و بدون اعلام قبلی
و طی روال قانونی. قوهء
قضاییه با اعدام ناگهانی او می‌خواست راه دسترسی به کدام متهمان
بالادستی را سد کند؟ او در نامه‌اش به رهبری چه گفته بود؟ و در
آخرین جلسات دادگاه چه گفت که پس از آن، پرونده و دادگاه و هرگونه
خبررسانی در این باره به دیوار «کش ندهید» برخورد کرد؟
جمهوریخواهان ایران خواهان تأمین
آزادی ها و حقوق شهروندی برای همه مردم ایران اند. قوانینی که حقوق
و آزادی های اولیه شهروندان کشور را محدود می کنند، و مغایر با
حقوق بشر هستند، باید تغییر کنند و آزادی های مدنی به رسمیت شناخته
شوند. در دنیای امروز هیچ کس را نمی توان به دلیل نوع پوشش و یا
رقص وشادمانی بازداشت نمود. جوانان ایران هم مثل جوانان کشورهای
دیگر جهان، از جمله آفریقای جنوبی، ماداگاسکار، تونس، بوسنی،
استرالیا ، چین، کامبوج، برزیل، اسپانیا، فرانسه، سویس و ... حق
دارند با ویدئوی دلخواه خود برقصند و خوشحالی کنند، فیلم دلخواه
خود را ببینند و لباس مورد پسند خود را بر تن کنند.
با
سلام و احترام، ما از اقدام شما و همراهان در به راه انداختن
«کارزار گام به گام مبارزه با آپارتاید انتخاباتی در ایران» و طرح
خواسته «لغو نظارت استصوابی و قوانین تبعیض آمیز ناظر بر انتخابات»
استقبال می‌کنیم و آن را گامی درست برای گذار مسالمت آمیز به سوی
دمکراسی در ایران می دانیم.
مطابق گزارش سايت تقاطع،
زنان و دختران تهران حق استفاده از دوچرخه‌های کرایه‌ای شهرداری
تهران را ندارند.
اما،
به نوشتهء
این گزارش، زنان تنها زمانی می‌توانند از این دوچرخه‌ها استفاده
کنند که در هنگام مراجعه به محل
های
کرایه‌ء
دوچرخه، مردی هم‌راه‌شان باشد و در این‌صورت "کسی
که دوچرخه را می‌دهد چشمان
اش
را ببندد و خلاف کند و دوچرخه‌ای را به نام مردی، به زنی تحویل دهد".
این گزارش می‌افزاید که مسوول
مربوطه
به بانوانی که مراجعه می‌کنند، پیشنهاد می‌دهد که "همراه
با برادر، همسر یا پدرتان یا هر مرد دیگری بیایید ثبت‌نام کنید،
بعد خودتان از دوچرخه استفاده کنید".
◄
تصميم به پيوند زدن «کنگرهء سکولار دموکرات های ايران» و
«گراميداشت انقلاب مشروطه»نوعی سوء تفاهم نالازم را پيش آورده که آن را اخيراً دوستی در
پرسشی از من چنين
فرموله کرده است: «ارتباط کنگرهء سکولار دموکرات ها با پادشاهی
مشروطه چيست؟ مگر نه
اينکه بخشی از طرفداران بازگشت پادشاهی به ايران نام تشکيلات خود
را
"حزب
مشروطهء
ايران"
نهاده اند و، در نتيجه، اين زمينهء ذهنی را ايجاد کرده اند که هر
کس به
بزرگداشت مشروطيت بپردازد سلطنت طلب و پادشاهی خواه است؟»
قهرمان بوکس ناگزیر است همواره آماده و مهیا برای مسابقه و شکست
دادن مدعیان عنوان قهرمانی باشد وگرنه آن را از
دست می دهد. قهرمانی که به جای رو
در
رویی با حریف به گوشهء
رینگ بخزد و بخواهد او را به پرهیز از نبرد متقاعد کند، همان قدر
نامعقول و مضحک است که رهبری بخواهد با «گفتگو»
عنوان رهبری خود را محفوظ نگهدارد و
آنگاه،
اگر این رهبر قدرقدرت بی رقیب دنیا
هم
باشد،
یا ادعای آن را داشته باشد،
کار از نامعقول و مضحک می گذرد و به فاجعه می انجامد؛
چنان که در سوریهء
مظلوم و بی پناه انجامیده است.
“اعتدالیون“ از پیوند اصلاح
طلبان و محافظه
کاران به وجود می آیند تا
بتوانند در مقابل افراطیون سنگر خود را استوار حفظ نمایند. هرچند
که شیوهء
اعتدال
گرایی در برابر “افراط
گرایی” قرار می‌گیرد و مشی اصلاحطلبی در برابر انقلابی
گری به تقابل می ایستد اما،در
انتها،
اعتدالیون برآیند ائتلاف محافظه
کاران معتدل و اصلاح
گرایان میانه در سپهر سیاست ایران هستند.براستی ویژگی های شیوهء
“اعتدالی“ چیست و
”اعتدالیون“ چه کسانی هستند؟..
دولت روحانی در کجای ساختار قدر ت قرار دارد؟ مناسبات
اش با بیت رهبری، روحانیون، سپاهیان و اصلاح طلبان چگونه است؟
چه بخش هایی از بلوک قدرت در پیشبرد امر توافق هسته ای همراه وی
هستند و یا در تقابل با او قرار دارند؟ و با چه انگیزه هایی؟
اگر معنای کلمه اپوزسیون را بگیرید، از اول در بن بست
است؛از
لحظه ای که آدمیانی به خود عنوان اپوزسیون داده اند خود را در بن
بست قرار داده اند چون "اپوزه" یعنی مخالف و ضد آنچه که الان هست،
تعریفاش
را از او می گیرد، خود تعریفی ندارد، و
حداکثر،
در مورد کشورما، تعریف
اش
این است که "من آنم که مخالف رژیم ولایت فقیه هستم".پس در واقع واکنش
نسبت بهرژیم است، "برای" ندارد، "من برای هدفی هستم" ندارد، اگر اینرا پیدا کرد می شود
«بدیل».از
اینجا می بینید که بدیل
همبا
الگو ربط مستقیمی دارد، به محض اینکه هدف معین کردید و الگو
داشتید، بدیل می شوید، بدیل خویشتن برای اینکه از اینی که هستی، به
آن الگو تبدیل شوی و از او هم در بگذری.
خیلی‌ها گفتند «نگذاشتند خاتمی کارش را بکند»، اما سوال
اینجاست که مگر می‌خواست چه کار کند؟ خاتمی به قانون اساسی‌ای
پایبند است که ناقض حقوق انسان‌‌ها است. خاتمی مخالف رفراندوم
تغییر قانون اساسی بود. خاتمی معتقد به ولایت فقیه بود.خاتمی آیا گفته بود آزادی و حق انتخاب مدل غربی را به ارمغان
خواهد آورد؟ نه! اما مشکل از ما بود که در این توهم بودیم که سید
محمد، گورباچف است و نظام اسلامی از صدقه‌ی سر او در هم خواهد
پاشید. چه خیال باطلی!
در اين واقعيت تردیدی نیست که طی دوران هشت ساله ی دولت
احمدی نژاد سرزمین ما بیشترین ضایعات را در ارتباط با اقتصاد،
سیاست خارجی، آموزش و پرورش، ویرانی میراث طبیعی و فرهنگی و توسعه
ی خرافات و، همه ی مسایلی که به حقوق بشر مربوط اند، داشته است.
همچنين تردیدی نیست که او در میان رؤسای جمهوری این حکومت، در راه
نابودی ایران و فرهنگ ایرانی، گوی سبقت را از ديگران ربوده است؛
اما آیا واقعاً می شود احمدی نژاد را موجودی جدا از این حکومت تصور
نمود و فکر کرد که کارهای او بدون خواست و، یا حداقل، اطلاع تک تک
افرادی بوده که گروه رهبری یا گروه مديران حکومت اسلامی را تشکيل
می دهند؟ و آيا اکنون آن مديران رفته اند و آقای روحانی مديران
جديد و متفاوتی را بجای آن ها نشانده است؟
اینک، دوران کوتاه و کم نظیر و فرصت ساز «تعدیل نتایج انقلاب سال
57»، که
آقای روحانی پهلوان آن است...
ایشان هنوز بسیار وقت دارد؛
بویژه که دولت ایشان قرار است، پس
از
مکتب «صبر
آخوندی»،
نحوهء
«مذاکرات آخوندی» را هم به اروپاییان آموزش دهد.
و قبول کنيم که
دور از انصاف
خواهد بود اگر به
همين زودی
بگوییم «پس چه شد؟» بی تحملی و کم شکیبایی هم حدی دارد!
متأسفانه، ما
مردم ایران، و
بویژه برونمرزیان،
ابداً از
زمان و «صبر کوچک» و «صبر بزرگ» هیچ نمی فهمیم!
اگر
نظامى يك پديده خاص را،با
يك الگوى معين،در
خود تكرار كند بطور قطع،
در بطن سيستم اصلى،يك
نظم پنهان و ثانوى عامل بازتوليد اين پديده ميباشد
و،تا زمانيكه چگونگى كاركرد اين نظم پنهان و ثانوى شناخته نشود و خنثى
نگردد، اين پديده در آن نظام همچنان تكرار خواهد شد.
«جنبش سکولار دموکراسی ايران»، که اکنون يکی از مؤسسان «مجمع سازمان
های سکولار دموکرات ايران» نيز محسوب می شود، در
روز 13 مرداد 1392، بوجود آمد. در آن روز، طی آخرين جلسهء «نخستين کنگرهء سکولار
دموکرات های ايران»، عده ای از حضار گرد هم آمده و بعنوان
«هيئت
مؤسس»
تصميم
گرفتند تا نهادی را با اين نام پايه
گزاری کنند. در همين جلسه اعضاء اولين «شورای
دبيران جنبش» برگزيده شدند و
نمودار تشکيلاتی
جنبش نيز به تصويب رسيد. شورای دبيران بلافاصله، پس از انتخاب
هيئت مشاورين
خود، دست به کار نهائی ساختن
اساسنامهء
جنبش شده و با ايجاد «پايگاه رسمی جنبش» (که پيش روی شما
است) اين اساسنامه را منتشر
نمود.
در
فروردينماه 1392
چند
تن از معتقدان سکولار دموکراسی بر آن شدند تا، در 14 مرداد آن
سال، که صد و هفتمين سالگرد انقلاب مشروطه ايران بود، با
کمک مالی
هوا داران سکولار دموکراسی در ايران، امکان گرد همائی گسترده ای را با نام «کنگرهء سکولار دموکرات
ايران» فراهم آورند. بدين منظور سندی به نام«پيمان
نامهء عصر نو» تهيه و بوسيلهء بيش از 150 تن از
فعالان سياسی به امضاء رسيد و بر بنياد آن «کنگره» در
دو روز پيش از 14 مرداد در شهر واشنگتن برگذار شد. چند ماه پس از اين واقعه، با همرائی چند سازمان سياسی مختلف، نهادی
با نام «مجمع سازمان های سکولار دموکرات ايران» بوجود آمد. اين
«مجمع»، بر بنياد اساسنامهء خود، تصميم دارد که هر ساله، در 14
مرداد و سالگرد انقلاب مشروطه کنگرهء ساليانهء سکولار دموکرات های
ايران را بر پا دارد.
اهمیت
نقش الگو در خروج اپوزسیون از بن بست
انتظار
نظم
پنهان و ثانوى
.jpg)
